30 november 2014
|
Door:
Steef
Aantal keer bekeken
316
Aantal reacties
Batavia,
Indonesië
a
A
Gili Trawangan
Douchegel, shampoo, zonnebrandcreme, geld, alles is op zo goed als op.. Een teken dat onze tijd in Indonesie er helaas op zit. Met frisse tegenzin hebben Anne en ik vanochtend vroeg Gili Trawangan met de public boat verlaten. Het is zo gek om je te beseffen dat we morgen weer in het koude Nederland zijn! Rianne reist nu door naar Bali en Thailand, you go girl! Geniet ook een beetje namens ons ;-)
Gili Trawangan, het kleine eilandje dat de laatste 8 dgn onze uitvalsbasis was, was heerlijk! I.p.v. reizen was het vakantie :-) in het begin best vreemd om na 3 wk. continue rondreizen even helemaal niks meer te doen. Nog vreemder is het hoe snel niks doen went! Op Gili gaat alles met paard en wagen, boot of per fiets, dat zegt al genoeg over het sfeertje toch?? De toeristen zijn er relaxt, de locals nog relaxter. Overal live bandjes, Bob Marley uit de speakers en happy hour van 16-19h, zwaar leven...
Het plan was om mijn duikbrevet te halen op Gili, maar helaas gooide een oorontsteking roet in het eten. 3 doktersbezoeken later heb ik het maar opgegeven, duiken was een no-go. Gelukkig kun je op Gili onwijs goed snorkelen (met oordopjes in :-p) en zie je 10 meter van de kust al mooi koraal met vissen waarvan we de naam nooit zullen weten. Door jarenlang dynamietvissen is er helaas ook veel koraal kapot, doodzonde!
Maar stel je nou eens voor dat je ronddobbert in de warme oceaan (echt serieus lekker warm!) en je al snorkelend ineens naast een zeeschildpad van om en nabij een meter doorsnede zwemt!! Dat is toch dé ultieme bucketlist ervaring?! Voor ons in ieder geval absoluut onvergetelijk! Wat zijn we toch gezegend dat we dit allemaal mogen ervaren. Vooral als je je realiseert dat het gros van de locals nooit verder zal komen dan hun eigen eiland...
In een café op Jakarta airport nemen we nu afscheid van dit alles en bereiden we ons voor op de lange terugreis naar ons landje. Ons landje met 4 mooie seizoenen, waar we fietsen met 3 sloten afsluiten en in stilte naast elkaar in de bus zitten. Waar koeien in een weiland staan ipv op de weg. Waar geloof tegenover elkaar staat ipv naast elkaar. Je merkt het al, we zijn een beetje verliefd geworden op dit land!
Tot ziens Indonesie, je was geweldig!!!